এইটো কোৱা হয় “আপুনি তেতিয়াহে শক্তিশালী হয় যেতিয়া আপোনাৰ হাতত কোনো বিকল্প নাথাকে”৷ ইয়াত নিতাবেন মাকৱানাই কেনেকৈ একে অভিজ্ঞতা লাভ কৰিছিল।
নিতাবেন দৈনন্দিন ঘৰুৱা কাম-কাজ চোৱাচিতা কৰা আৰু ল’ৰা-ছোৱালীৰ যত্ন লোৱা এগৰাকী গৃহিণী৷ তেখেতৰ স্বামীয়ে ডুবাইৰ এটা কোম্পানীত কাম কৰি আছিল আৰু এটা সাধাৰণ মধ্যবিত্ত পৰিয়ালৰ বাবে জীৱনটো সকলো ভাল আছিল। স্বামীয়ে সেই ধন পঠিয়াইছিল যিবোৰ তেখেতে বিল আৰু গেলামালৰ ধন পৰিশোধৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰিছিল। তেখেতৰ আৰু ল’ৰা-ছোৱালীৰ নামত কেইটামান ফিক্সড ডিপ’জিট আছিল। তেখেতে লিখিছে,
“এটা দুৰ্ভাগ্যজনক দিনত ডুবাইত মোৰ স্বামীৰ দুৰ্ঘটনাত মৃত্যু হোৱাত মোৰ পৃথিৱীখন ছিন্নভিন্ন হৈ পৰিছিল। 2 টা সন্তান হেতংশ আৰু নিশান্তৰ যত্ন ল’বলৈ মোক তেওঁ এৰি গুছি গ’ল। যিজনে কেতিয়াবাহে কোনো বিত্তীয় প্ৰতিষ্ঠানলৈ গৈছিল, তেওঁৰ জীৱনৰ দুটা স্তম্ভৰ সকলো বিত্তীয় সমৰ্থ গোটাবলৈ কঠিন সময় পাৰ কৰিছিল। আৰ্থিক সাক্ষৰ নোহোৱাৰ বাবে মই মোৰ সন্তানৰ ভৱিষ্যতৰ বাবে উদ্বিগ্ন আৰু চিন্তিত হৈ পৰিছিলো।
এবাৰ এনচিএফই ৰ এটা বিত্তীয় শিক্ষা কাৰ্যসূচীত অংশগ্ৰহণ কৰাৰ সুযোগ পাইছিলো। অনুষ্ঠানৰ অন্তত, আশাৰ কিৰণ আৰু আৰ্থিক জ্ঞান শিকিবলৈ দৃঢ় ইচ্ছা অনুভৱ কৰিলো। সোণ, ইকুইটি আৰু মিউচুৱেল ফাণ্ডৰ দৰে বিভিন্ন সম্পত্তিৰ শ্ৰেণীৰ বিষয়ে মই জানিব পাৰিছিলো। মই এতিয়া অপ্ৰয়োজনীয়ভাৱে হ্ৰাস কৰা বিত্তীয় পৰিকল্পনা আৰু সম্পত্তি শিকি আৰু চেভিং কৰাৰ আগতে বিনিয়োগ কৰি ধন পৰিচালনা কৰিছো। টেইলাৰিং কামো আৰম্ভ কৰিছো আৰু বিত্তীয় পৰিকল্পনাৰ পথত আগবাঢ়িছো। সাধাৰণ মানুহৰ দুৱাৰমুখলৈ বিত্তীয় সাক্ষৰতা অনাৰ বাবে এনচিএফই ৰ প্ৰচেষ্টাক মই আন্তৰিকতাৰে শলাগ লৈছো যিয়ে এইটো সম্ভৱ কৰি তুলিছিল।